Jeśli zastanawiasz się jaki tynk wybrać poniżej kilka zdań, które mogą pomóc Tobie w wyborze.

 

Tynk tradycyjny, czyli cementowo-wapienny

W składzie tynków cementowo-wapiennych są cement, wapno, piasek i woda. Po ułożeniu tynk tradycyjny ma lekko chropowatą fakturę, która nawet po dokładnym wygładzeniu pozostaje szorstka. Są one paroprzepuszczalne, więc nie hamują przenikania pary wodnej przez mury. Tynki cementowo – wapienne wykazują dużą odporność na uszkodzenia mechaniczne. Tworzą idealne podłoże do montażu wszelkich okładzin w szczególności okładzin ceramicznych (płytki). Całkowita grubość warstw wynosi 15-20 mm. Tynkowanie odbywa się w dwóch cyklach technologicznych – cienka obrzutka i narzut. Tynki cementowo – wapienne są idealne w przypadku wyrównywania krzywizn powierzchni murowanych, lecz nie większych niż 2 cm.

Tynki cementowo – wapienne układa się ręcznie lub za pomocą agregatu tynkarskiego na wszystkich rodzajach podłoży mineralnych (betonowym, ceramicznym, z betonu komórkowego, z elementów wapienno-piaskowych itp.) o maksymalnej wilgotności 3%  w pomieszczeniach dowolnego przeznaczenia:

  • pomieszczenia suche, czyli np. pokoje mieszkalne, ,
  • pomieszczenia o zwiększonej wilgotności powietrza (np. łazienki, sauny),
  • pomieszczenia gdzie występuje ryzyko uszkodzenia mechanicznego (np. korytarze, klatki schodowe, garaże).

Tynk gipsowy

Tynk gipsowy jest obecnie najczęściej stosowanym materiałem do tynkowania ścian z uwagi na fakt, iż wykańczanie ścian lub sufitów stało się o wiele łatwiejsze i szybsze, a uzyskanie powierzchni o wysokiej jakości nie stanowi żadnego problemu. Tynki gipsowe można układać wyłącznie wewnątrz domu. Nadają się one na wszystkie podłoża, pod warunkiem, że mają wystarczającą nośność. Tynk gipsowy chłonie wilgoć, ale też szybko ją oddaje, gdy powietrze staje się bardziej suche. Tynki gipsowe pozwalają uzyskać gładką powierzchnię ścian i sufitów bez potrzeby dodatkowego stosowania gładzi.

Tynki gipsowe można stosować niemal we wszystkich pomieszczeniach, za wyjątkiem tych, które narażone są na stałe i intensywne zawilgocenie (tam, gdzie wilgotność przekroczy ponad 70%, np. sauny, baseny, kuchnie przemysłowe, nieogrzewane garaże oraz piwnice, itd.). Tynki gipsowe nie powinny być stosowane w miejscach, gdzie będą nieustannie narażone na uszkodzenia mechaniczne

Tynk gipsowy wykonuje się techniką jednowarstwową, od razu wykańczając powierzchnię ostatecznie. Grubość wynosi do 30 mm. Tynki gipsowe produkuje się w dwóch wersjach technologicznych. Jako tynki maszynowe, które wykonuje się na budowach przy zastosowaniu specjalnych agregatów tynkarskich oraz jako tynki ręczne.

Należy pamiętać, że stal niezabezpieczona antykorozyjnie w zetknięciu z gipsem zaczyna rdzewieć. Jest to istotne przy wykonywaniu naroży ścian i wszystkich krawędzi otworów drzwiowych i okiennych. W tym przypadku najlepiej zastosować aluminiowe ochronne listwy narożne.

Niezależnie od wyboru rodzaju tynku należy pamiętać o poniższych zasadach:

  • roboty tynkarskie należy przeprowadzać w temperaturze powyżej +5ºC mierzonej w pomieszczeniu jak również na powierzchniach ścian oraz sufitów,
  • najkorzystniejszy okres do wykonywania robót tynkarskich to okres od wiosny do jesieni,
  • roboty tynkarskie rozpoczynamy gdy zakończone są roboty stanu surowego, roboty instalacyjne podtynkowe, zamurowane przebicia i bruzdy, osadzone ościeżnice drzwiowe i ramy okienne,
  • należy zapewnić dobrą wentylację pomieszczeń po wykonaniu robót tynkarskich,
  • wiosną i jesienią we wnętrzach powinno już działać ogrzewanie.